Η 25η Μαρτίου είναι μόνο μία αργία;

Κάθε χρόνο στις 25 Μαρτίου γιορτάζουμε δύο από τις μεγαλύτερες γιορτές του ελληνισμού και της Ορθοδοξίας. Την εθνική επαίτειο της άρσης της κατοχής μας από τους Τούρκους και τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Η ημέρα αυτή είναι πολύ σημαντική και δυστυχώς έχει γίνει ακόμα μία αργία για τους σημερινούς εργαζόμενους. Για τα παιδιά είναι απλά μια μέρα χωρίς σχολείο.

Τα παλαιότερα χρόνια ο κόσμος τέτοια μέρα πήγαινε στην εκκλησία το πρωί για να γιορτάσει τον Ευαγγελισμό της Παναγίας, και οι μεγαλύτεροι, συνήθως οι παππούδες έλεγαν ιστορίες για τα κατορθώματα των Ελλήνων κατά των Τούρκων. Κάθονταν όλη η οικογένεια στο σπίτι και τα παιδιά μάθαιναν για τα κατορθώματα και τις πράξεις των ηρώων της Ελλάδας. Γελούσαν με τα παθήματα των Τούρκων και ένιωθαν περήφανα για τα αποτελέσματα των χειρισμών των Ελλήνων, που με μαεστρία έδιωξαν τον τουρκικό ζυγό.

Ο σημερινός τρόπος ζωής μας έχει βάλει στο τρυπάκι να τρέχουμε όλη την ημέρα. Από τη μία η δουλειά που μας "τρώει" ένα ωχτάωρο τουλάχιστον από την κάθε ημέρα μας. Από την άλλη το πολυάσχολο πρόγραμμα των εξωσχολικών δραστηριοτήτων. Τρέχουμε συνέχεια να προλάβουμε το επόμενο ραντεβού. Οι μέρες έχουν γίνει ίδιες και οι υποχρεώσεις τρέχουν και τρέχουν και μας πιέζουν.

Καλό θα ήταν όμως αυτή την ημέρα να πάμε στην εκκλησία το πρωί. Και μετά να πάμε στην παρέλαση. Να δούμε τα άρματα μάχης για όσους βρίσκονται Αθήνα ή τους μαθητές να παρελαύνουν με περηφάνια. Να πάμε μία βόλτα στο κέντρο της πόλης ή του δήμου μας και μετά να μαζευτούμε όλη η οικογένεια στο σπίτι ή σε κάποια ταβέρνα να φάμε τον παραδοσιακό μπακαλιάρο και τη σκορδαλιά. Εγώ δεν τρώω θαλασσινά οπότε με βλέπω να τρώω μόνο την σκορδαλιά κι όποιος με αντέξει.

Ο καιρός είναι ηλιόλουστος φέτος το Μάρτη και λογικά θα ναι λιακάδα και στις 25. Οπότε ας το τολμήσουμε όλοι, ας βγούμε έξω να γιορτάσουμε και να χαρούμε αυτή την ημέρα. Ας θυμηθούμε και ας δοξάσουμε τους ήρωες του '21. Το αξίζουν άλλωστε.

Δε συμφωνείτε;