Τα Χριστούγεννα κάνουμε ένα ολόκληρο πουλερικό για να διακοσμήσει ωραία το τραπέζι μας. Φέτος αποφάσισα να μαγειρέψω κοτόπουλο. Πήρα ένα μεσαίου μεγέθους κοτόπουλο και το καθάρισα από φτεράκια και το έπλυνα καλά.
Υπάρχουν φαγητά που κουβαλούν μέσα τους κάτι περισσότερο από γεύση — κουβαλούν συναισθήματα, αναμνήσεις και ατμόσφαιρα. Το γεμιστό κοτόπουλο στη γάστρα είναι ένα από αυτά τα φαγητά που, από την πρώτη κιόλας μυρωδιά, σου θυμίζουν Κυριακές παιδικές, τραπέζια οικογενειακά και την αργή, τρυφερή ιεροτελεστία της σπιτικής κουζίνας.
Δεν είναι ένα φαγητό της βιασύνης. Είναι φαγητό που θέλει τον χρόνο του, τη φροντίδα του και, κυρίως, τη διάθεση να το φτιάξεις με μεράκι. Από τη στιγμή που θα καθαρίσεις το κοτόπουλο, θα ετοιμάσεις τη γέμιση και θα το τοποθετήσεις στη γάστρα, ξέρεις πως έχεις βάλει σε κίνηση μια μικρή “γιορτή”.
Η γάστρα, με τη δύναμή της να κρατά την υγρασία και τα αρώματα, μετατρέπει αυτό το απλό πουλερικό σε πιάτο βαθιάς νοστιμιάς και θαλπωρής. Το κρέας γίνεται τρυφερό, η γέμιση απορροφά τους ζωμούς και οι πατάτες ψήνονται σε μια σάλτσα γεμάτη γεύση και άρωμα.
Το κοτόπουλο γεμιστό στη γάστρα δεν χρειάζεται πολυτέλεια· η αξία του κρύβεται στη ζεστασιά της απλότητας. Λίγα μυρωδικά, ένα καλό λάδι, λίγος χρόνος στον φούρνο — και το σπίτι γεμίζει εκείνη τη μυρωδιά που κάνει όλους να μαζεύονται γύρω από το τραπέζι πριν καν σερβιριστεί.
Είναι το πιάτο της Κυριακής, εκείνης της μέρας που η κουζίνα έχει άλλη σημασία· που το φαγητό δεν είναι μόνο ανάγκη, αλλά αφορμή για συντροφικότητα.
Το γεμιστό κοτόπουλο στη γάστρα δεν είναι απλώς φαγητό — είναι μια πράξη φροντίδας. Μαγειρεύεις όχι μόνο για να χορτάσεις, αλλά για να προσφέρεις.
Κάθε μπουκιά κουβαλάει κάτι από τον χρόνο που του αφιέρωσες, κάτι από τη μυρωδιά του σπιτιού σου, κάτι από τις στιγμές που αξίζει να θυμάσαι.
Η φιλοσοφία του πιάτου
Το κοτόπουλο γεμιστό στη γάστρα είναι ένα πιάτο παραδοσιακό αλλά πάντα επίκαιρο.
Συνδυάζει τη νοστιμιά του ψητού κοτόπουλου με τη γενναιοδωρία μιας γέμισης που “κρύβει” μέσα της αρώματα, μπαχαρικά και υφές.
Η γάστρα λειτουργεί σαν φυσικός φούρνος μέσα στον φούρνο: κρατά τη θερμότητα, παγιδεύει τα αρώματα και αφήνει το φαγητό να σιγοψηθεί, αποκτώντας απίστευτη τρυφερότητα και βάθος γεύσης.
Υλικά
1 κοτόπουλο μεσαίο
2 πορτοκάλια
1 λεμόνι
100 γραμμ ελαιόλαδο
2 κουταλιές σούπας μουστάρδα
1 κουταλιά της σούπας μέλι
1 κουταλάκι γλυκού αλάτι
1/2 κουταλάκι γλυκού πιπέρι
100 γραμμ ρύζι
1 κουταλιά σούπας κουκουνάρι
1 κουταλιά σούπας σταφίδες
1 κιλό πατάτες baby
Οδηγίες
Πλένουμε όπως είπα το κοτόπουλο καλά. Βάζουμε στη γάστρα 3 αντικολλητικά χαρτιά να καλυφθεί όλος ο πάτος και τα τοιχώματα.
Βράζουμε το ρύζι μαζί με το κουκουνάρι και τις σταφίδες.
Σε ένα μπολ φτιάχνουμε τη μαρινάδα βάζοντας το πορτοκάλι και το λεμόνι αφού τα στύψουμε. Βάζουμε το λάδι, τη μουστάρδα, το μέλι, το αλάτι και το πιπέρι. Ανακατεύουμε καλά μέχρι να γίνουν όλα τα υλικά ένα μείγμα.
Βάζουμε μέσα στο μπολ τις πατάτες καθαρισμένες. Ανακατεύουμε να πάει σε όλες τις πατάτες το μείγμα. Μετά τις ρίχνουμε στη γάστρα.
Βάζουμε το ρύζι μέσα στο κοτόπουλο και του δένουμε τα πόδια με ένα σπάγκο για να μη βγει η γέμιση. Όση γέμιση περισσέψει τη βάζουμε σε ένα πουγκί από αλουμινόχαρτο.
Βάζουμε το κοτόπουλο στη γάστρα και προσθέτουμε από πάνω το υπόλοιπο ζουμί από το μείγμα που έχει μείνει στο μπολ.
Τοποθετούμε τη γάστρα στο φούρνο, ρυθμισμένο στις αντιστάσεις πάνω–κάτω στους 200°C, και αφήνουμε το κοτόπουλο να ψηθεί με κλειστό καπάκι για περίπου μία ώρα. Αυτό το πρώτο στάδιο είναι καθοριστικό: το κοτόπουλο ψήνεται αργά μέσα στους ατμούς και στους χυμούς του, με αποτέλεσμα να μαλακώσει το κρέας και να απορροφήσει πλήρως τα αρώματα της γέμισης και των μυρωδικών.
Στη συνέχεια, αφαιρούμε το καπάκι και γυρίζουμε το κοτόπουλο με την πλάτη προς τα πάνω. Το αφήνουμε να ψηθεί έτσι για περίπου μισή ώρα, ώστε να αρχίσει να παίρνει χρώμα και να δημιουργηθεί εκείνη η τραγανή, ροδοκόκκινη κρούστα που κάνει τη διαφορά.
Τέλος, το αναποδογυρίζουμε προσεκτικά, φέρνοντας το στήθος προς τα πάνω, και συνεχίζουμε το ψήσιμο για ακόμη μισή ώρα χωρίς καπάκι. Με αυτόν τον τρόπο, το κοτόπουλο ροδίζει ομοιόμορφα απ’ όλες τις πλευρές, ενώ το δέρμα του γίνεται χρυσαφένιο και ελαφρώς καραμελωμένο, κρατώντας μέσα του όλους τους ζωμούς και τη νοστιμιά.
Όταν το βγάλεις από το φούρνο, άφησέ το να σταθεί για λίγα λεπτά πριν το κόψεις. Έτσι οι χυμοί του θα κατανεμηθούν ομοιόμορφα στο κρέας, και κάθε κομμάτι θα μείνει μαλακό, ζουμερό και γεμάτο άρωμα.
Και έτοιμη η κότα μας!
Σερβίρουμε με ζεστό Χριστουγεννιάτικο κρασί.
Καλή όρεξη και χρόνια πολλά!




















