Μία συνηθισμένη Φθινοπωρινή ημέρα

Από Σεπτέμβριο και μετά εμείς οι γονείς λέμε ότι επιστρέφουμε στην κανονικότητα. Στη συνηθισμένη ρουτίνα της καινούργιας σχολικής χρονιάς. Τα σχολεία ανοίγουν και δέχονται τους μαθητές που απρόθυμα πηγαίνουν. Οι δραστηριότητες προστίθεντε στο εβδομαδιαίο πρόγραμμα απαντώντας στο πάγιο ερώτημα του καλοκαιριού: που θα πάμε σήμερα μαμά; Έτσι, η απάντηση είναι έτοιμη και βγαίνει από τη δύσκολη θέση ο γονιός.

Το Καλοκαίρι φημίζεται για την ανεμελιά του και τη βαρεμάρα γονιών και μαθητών. Το Φθινόπωρο έρχεται να δώσει νόημα στη φράση "εργασία και χαρά". Μία φράση που οι γονείς με ευκολία λένε στα παιδάκια τους, που θα παιδευτούν άλλη μία χρονιά μαθαίνοντας και προσπαθώντας. Οι γονείς ξεχνάνε με ευκολία ότι για αυτούς η εργασία τους δεν είναι ρόδινη. Είναι αυτή που τους στερεί από την οικογένειά τους οχτώ και περισσότερες ώρες κάθε μέρα. Το "εργασία και χαρά" δεν είναι στην πραγματικότητα αυτό αυτό που έχουν στη δική τους εργασία. Και φυσικά τα παιδιά μας πηγαίνουν στο σχολείο για να να μάθουν, τελικά, να τους αρέσει η εργασία που θα τους τρώει οχτώ και περισσότερες ώρες από τη ζωή τους.

Οι εκδρομείς έχουν γυρίσει στην πλειοψηφία τους και οι βόλτες στο κέντρο της Θεσσαλονίκης και στο κέντρο της Καλαμαριάς πυκνώνουν. Βλέπουμε αρκετούς γνωστούς και γνώριμες φυσιογνωμίες. Άτομα που έχουμε να τα δούμε πολλές φορές από την αρχή του Καλοκαιριού. Άτομα που παίρνουν τα βουνά και τις θάλασσες και το μόνο που βλέπουμε είναι φωτογραφίες τους από τα διάφορα μέρη που επισκέπτονται. Επιτέλους, οι μοναχικές βόλτες των ημερών των διακοπών έχουν τελειώσει.

Έτσι θα κυλήσει ο καιρός, οι μήνες, τα χρόνια... Βλέπουμε να φεύγει ο αδυσώπητος χρόνος, να περνάνε οι μέρες και εμείς εκεί τρέχουμε για να πάμε άλλη μία ώρα λάτιν χορό. Να προλάβουμε το μάθημα. Τα παιδιά αγχωμένα μεταξύ σχολείου και δραστηριοτήτων παίρνουν μία γεύση από τη γρήγορη ζωή μας.

Κατά τη γνώμη μου χρειάζεται να δώσουμε περισσότερο χρώμα στην καθημερινότητά μας. Χρειάζεται να ξεφεύγουμε που και που από το πρόγραμμα. Πρέπει να σκύψουμε λίγο πάνω στα παιδιά μας και να τα αφουγκραστούμε. Να διασκεδάσουμε την κάθε μέρα. Φέτος εύχομαι να ξεφύγω από το κατεστημένο και να κάνω αυτή τη χρονιά να είναι ξεχωριστή για εμένα και την οικογένειά μου.

Εσύ δε θα το θελες αυτό;