Η μητρότητα στη σημερινή ζωή

Όταν ήμουν 27 ετών αποφάσισα μαζί με τον τότε σύντροφό μου να παντρευτούμε. Ήταν μία βιαστική απόφαση και γινόταν λόγω του ότι θα αγοράζαμε μαζί ένα διαμέρισμα. Έκτοτε και περίπου μία δεκαετία μετά, έφερα στον κόσμο την κόρη μου. Έως τότε ομολογώ ότι δεν ήξερα τι σημαίνει αυτό. Ήθελα πολύ ένα παιδί και χάρηκα πολύ όταν έμαθα από τη γυναικολόγο μου ότι είμαι έγκυος. Αμέσως πήγα και αγόρασα φορμάκια για το μωρό που θα έφερνα στη ζωή. Τα έπλυνα και τα κρέμασα με περηφάνια στα σχοινιά στο μπαλκόνι. Ήθελα όλοι να τα δουν. Να χαρούν με τη χαρά μου.

Λένε ότι όταν είσαι έγκυος εκρίνονται ορμόνες στον οργανισμό που σε κρατάνε χαρούμενο. Ε σε εμένα πρέπει να εκρίθηκαν άπειρες τέτοιες ορμόνες, γιατί πέρασα μία άκρως χαμογελαστή περίοδο εγκυμοσύνης. Ακόμα και το μωρό μέσα μου το αισθανόμουν ότι ήταν χαρούμενο. Στις 14 Φεβρουαρίου ακριβώς, έφερα στον κόσμο την κόρη μου. Όταν λένε ότι ένα παιδί ίσον κανένα κάνουν μεγάλο λάθος. Για εμένα αυτό το ΕΝΑ παιδί έμελλε να αλλάξει όλη τη ζωή μου.

Μεσολάβησε το διαζύγιό μου, που αυτό σήμαινε ότι θα είχα αυξημένες υποχρεώσεις στο σπίτι καθώς όλα θα περνούσαν πλέον από εμένα. Ακολούθησε μία περίοδος προσαρμογής μου στις νέες συνθήκες. Ωστόσο η κόρη μου με είχε μονίμως απασχολημένη. Χάρη σε αυτήν ανακάλυψα την ευτυχία. Η ζωή μου απέκτησε νόημα και σκοπό. Θέλω να πω σε αυτό το σημείο ότι ο Θεός μου έδωσε ένα πολύ ήσυχο παιδί. Δεν ξενύχτησα ποτέ από το κλάμα της. Για την ακρίβεια εγώ την ξυπνούσα το βράδι και την τάϊζα. Αυτή κοιμόταν του καλού καιρού. Το μεσημέρι την έπαιρνα αγκαλιά επάνω μου και κοιμόμασταν μαζί στον καναπέ. Γενικά δεν ταράχτηκα πολύ όταν ήταν μωρό.

Μετά τη γέννηση του παιδιού μου ανανεώθηκα. Ξαναγενήθηκα θα λεγα. Απόκτησα ελπίδα ξανά. Δε μπορώ να περιγράψω το πόση ζωή μου χάρισε όλο αυτό και το πόσο χαρά. Ένα παιδί δυναμώνει τη γυναίκα που το θέλει. Ήμουν χαμένη στην καθημερινότητα της εργασίας και της προσπάθειας για περισσότερα έσοδα. Δεν πήγαινα διακοπές και έβγαινα αραιά και που. Δεν είχα ζωή απλά έμενα μόνη μου με τις ώρες σε ένα σπίτι. Με τον ερχομό της κόρης μου άλλαξαν όλα αυτά. Πήρα θάρρος και με φόβο στην αρχή και σιγουριά στη συνέχεια έκανα τις απαραίτητες αλλαγές στη ζωή μου. Με την Βαλεντίνα άρχισα και πάλι να ενδιαφέρομαι για τη ζωή. Πήγα διακοπές, βγαίνω έξω, απολαμβάνω την κάθε στιγμή μόνη ή με το παιδί.

Εύχομαι και εσύ να το έχεις ζήσει αυτό. Να απολαύσεις πραγματικά το παιδί που έχεις. Αν δεν έχεις παιδί σου εύχομαι να βρεις αυτό το κάτι που δίνει την ευτυχία κάπου αλλού. Ίσως σε ένα ζωάκι. Να πω επίσης την αλήθεια. Όταν ξεκίνησα αυτό το άρθρο ήθελα να περιγράψω το πόσο δύσκολο είναι να μεγαλώνεις ένα παιδί. Όμως τελικά έγραψα πάλι έναν ύμνο για τη μητρότητα.

Χρόνια πολλά σε όλες τις μάνες που χαίρονται να μεγαλώνουν τα γλυκά τους παιδάκια.