Όταν ήμουν μικρή άκουγα τις ιστορίες του Άη Βασίλη. Ήταν λέει ένας μοναχός με μαύρα ρούχα. Ο Μέγας Βασίλειος όπως είναι αλλιώς γνωστός. Αδύνατος και με μαύρα γένια στο παρουσιαστικό. Έγινε γνωστός από τη βασιλόπιτα που είχε βάλει μέσα τα κοσμήματα για να τα δώσει ξανά πίσω στον κόσμο του Βυζαντίου. Η κόρη μου έχει μεγαλώσει με έναν άλλο Άγιο Βασίλη. Έναν παχουλό παππούλη με κόκκινα ρούχα και άσπρα μαλλιά. Ο άγιος αυτός επισκέπτεται τη νύχτα παραμονή Πρωτοχρονιάς (για εμάς στην Ελλάδα) όλα τα παιδάκια και τους μοιράζει δώρα. Τα παιδάκια του αφήνουν μπισκοτάκια και γάλα και ο Άη Βασίλης τα τρώει και πίνει το γάλα. Τα παιδιά γράφουν ένα γράμμα για το τι δώρο θέλουν από τον Άγιο κι εκείνος κάποιες φορές απαντάει και φυσικά αφήνει το δωράκι κάτω από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο.
Έτσι και φέτος τα μπισκοτάκια και το γάλα θα περιμένουν τον Άη Βασίλη. Αυτός με τη σειρά του θα διαβάσει το γράμμα, θα ετοιμάσει το δώρο και θα το φέρει μαζί με τις ευχές του. Η κόρη μου έχει απορία πώς πάει σε όλο τον πλανήτη τόσο γρήγορα ο Άη Βασίλης. Εγώ της εξηγώ ότι ο άγιος Βασίλης είναι ένα πνεύμα και είναι παντού ταυτόχρονα, όπως πνεύμα είναι και ο Θεός.
Ακόμα, πάντως, περιμένει το δωράκι της και δεν ξέρω πόσο θα διαρκέσει αυτό το όμορφο παραμύθι. Ελπίζω να της μείνουν ευχάριστες παιδικές αναμνήσεις από αυτό το "θαύμα".
Έτσι και φέτος τα μπισκοτάκια και το γάλα θα περιμένουν τον Άη Βασίλη. Αυτός με τη σειρά του θα διαβάσει το γράμμα, θα ετοιμάσει το δώρο και θα το φέρει μαζί με τις ευχές του. Η κόρη μου έχει απορία πώς πάει σε όλο τον πλανήτη τόσο γρήγορα ο Άη Βασίλης. Εγώ της εξηγώ ότι ο άγιος Βασίλης είναι ένα πνεύμα και είναι παντού ταυτόχρονα, όπως πνεύμα είναι και ο Θεός.
Ακόμα, πάντως, περιμένει το δωράκι της και δεν ξέρω πόσο θα διαρκέσει αυτό το όμορφο παραμύθι. Ελπίζω να της μείνουν ευχάριστες παιδικές αναμνήσεις από αυτό το "θαύμα".