Η μητρότητα στη σημερινή ζωή

Όταν ήμουν 27 ετών αποφάσισα μαζί με τον τότε σύντροφό μου να παντρευτούμε. Ήταν μία βιαστική απόφαση και γινόταν λόγω του ότι θα αγοράζαμε μαζί ένα διαμέρισμα. Έκτοτε και περίπου μία δεκαετία μετά, έφερα στον κόσμο την κόρη μου. Έως τότε ομολογώ ότι δεν ήξερα τι σημαίνει αυτό. Ήθελα πολύ ένα παιδί και χάρηκα πολύ όταν έμαθα από τη γυναικολόγο μου ότι είμαι έγκυος. Αμέσως πήγα και αγόρασα φορμάκια για το μωρό που θα έφερνα στη ζωή. Τα έπλυνα και τα κρέμασα με περηφάνια στα σχοινιά στο μπαλκόνι. Ήθελα όλοι να τα δουν. Να χαρούν με τη χαρά μου.

Λένε ότι όταν είσαι έγκυος εκρίνονται ορμόνες στον οργανισμό που σε κρατάνε χαρούμενο. Ε σε εμένα πρέπει να εκρίθηκαν άπειρες τέτοιες ορμόνες, γιατί πέρασα μία άκρως χαμογελαστή περίοδο εγκυμοσύνης. Ακόμα και το μωρό μέσα μου το αισθανόμουν ότι ήταν χαρούμενο. Στις 14 Φεβρουαρίου ακριβώς, έφερα στον κόσμο την κόρη μου. Όταν λένε ότι ένα παιδί ίσον κανένα κάνουν μεγάλο λάθος. Για εμένα αυτό το ΕΝΑ παιδί έμελλε να αλλάξει όλη τη ζωή μου.

Μεσολάβησε το διαζύγιό μου, που αυτό σήμαινε ότι θα είχα αυξημένες υποχρεώσεις στο σπίτι καθώς όλα θα περνούσαν πλέον από εμένα. Ακολούθησε μία περίοδος προσαρμογής μου στις νέες συνθήκες. Ωστόσο η κόρη μου με είχε μονίμως απασχολημένη. Χάρη σε αυτήν ανακάλυψα την ευτυχία. Η ζωή μου απέκτησε νόημα και σκοπό. Θέλω να πω σε αυτό το σημείο ότι ο Θεός μου έδωσε ένα πολύ ήσυχο παιδί. Δεν ξενύχτησα ποτέ από το κλάμα της. Για την ακρίβεια εγώ την ξυπνούσα το βράδι και την τάϊζα. Αυτή κοιμόταν του καλού καιρού. Το μεσημέρι την έπαιρνα αγκαλιά επάνω μου και κοιμόμασταν μαζί στον καναπέ. Γενικά δεν ταράχτηκα πολύ όταν ήταν μωρό.

Μετά τη γέννηση του παιδιού μου ανανεώθηκα. Ξαναγενήθηκα θα λεγα. Απόκτησα ελπίδα ξανά. Δε μπορώ να περιγράψω το πόση ζωή μου χάρισε όλο αυτό και το πόσο χαρά. Ένα παιδί δυναμώνει τη γυναίκα που το θέλει. Ήμουν χαμένη στην καθημερινότητα της εργασίας και της προσπάθειας για περισσότερα έσοδα. Δεν πήγαινα διακοπές και έβγαινα αραιά και που. Δεν είχα ζωή απλά έμενα μόνη μου με τις ώρες σε ένα σπίτι. Με τον ερχομό της κόρης μου άλλαξαν όλα αυτά. Πήρα θάρρος και με φόβο στην αρχή και σιγουριά στη συνέχεια έκανα τις απαραίτητες αλλαγές στη ζωή μου. Με την Βαλεντίνα άρχισα και πάλι να ενδιαφέρομαι για τη ζωή. Πήγα διακοπές, βγαίνω έξω, απολαμβάνω την κάθε στιγμή μόνη ή με το παιδί.

Εύχομαι και εσύ να το έχεις ζήσει αυτό. Να απολαύσεις πραγματικά το παιδί που έχεις. Αν δεν έχεις παιδί σου εύχομαι να βρεις αυτό το κάτι που δίνει την ευτυχία κάπου αλλού. Ίσως σε ένα ζωάκι. Να πω επίσης την αλήθεια. Όταν ξεκίνησα αυτό το άρθρο ήθελα να περιγράψω το πόσο δύσκολο είναι να μεγαλώνεις ένα παιδί. Όμως τελικά έγραψα πάλι έναν ύμνο για τη μητρότητα.

Χρόνια πολλά σε όλες τις μάνες που χαίρονται να μεγαλώνουν τα γλυκά τους παιδάκια.

Διαβάστε περισσότερα >> "Η μητρότητα στη σημερινή ζωή"

Χορτοφαγία και σαρκοφαγία

Εδώ και τέσσερεις μήνες κάνω δίαιτα για να χάσω βάρος. Για να μπορέσω να χάσω κιλά ακολούθησα μία διατροφή που μου πρότεινε η διατροφολόγος. Η διατροφή αυτή ήταν πλούσια σε λαχανικά και φρούτα όπως και σε όσπρια και ζυμαρικά. Κρέας περιλαμβάνει μία ή δύο φορές την εβδομάδα. Με τη δίαιτα αυτή έχω χάσει 4,5 κιλά.

Μπαίνοντας σε ένα πρόγραμμα διατροφής άλλαξε και ο τρόπος που έτρωγα. Τρώω πολύ πιο θρεπτικές τροφές που με αναζωογονούν. Τώρα αισθάνομαι πιο ζωντανή και ενεργητική σε σχέση με το πως ήμουν όταν έτρωγα σχεδόν κάθε μέρα ζωική τροφή. Έχασα περιττά κιλά και έχει βελτιωθεί το δέρμα μου και η υγεία μου. Προτιμώ πλέον να τρώω φυτική τροφή παρά ζωική και να αισθάνομαι έτοιμη να κοιμηθώ μετά.

Βέβαια δεν έχω κόψει εντελώς να τρώω ζωικές τροφές. Διαβάζω συχνά blogs που λένε για τις ζωικές τροφές που τρώμε και έχουν δίκιο στο μεγαλύτερο μέρος τους. Έχουμε βασίσει τη ζωή μας στην πτωματοφαγία. Πτωματοφαγία, μία λέξη που την έμαθα διαβάζοντας ένα blog μίας φίλης. Τρώμε κρέας που πολλές φορές είναι κοντά στο να χαλάσει. Ή ακόμα προέρχεται από ζώα που ήταν άρρωστα, χτυπημένα ή ζήσαν μία θλιβερή ζωή. Εξάλλου και οι ιώσεις προέρχονται από την κατανάλωση ομών ζωικών τροφών από διάφορα ζώα όπως έγινε και με τον κοροναϊό. Ωστόσο τρώω κρέας στο επίπεδο του να φάω τις αναγκαίες βιταμίνες όπως είναι η Β12.

Θα θελα να μπορέσω να απαγκιστρωθώ εντελώς από τα ζωικά τρόφιμα. Είναι δελεαστικό να βλέπεις τον άλλο δίπλα σου να τρώει την πίτα με το γύρο. Αλλά, αν το δεις πόσο βρωμάει αυτό που τρώει τώρα κοντά σου θα καταλάβεις αυτό που λέω. Χρειαζόμαστε φρέσκα τρόφιμα όπως είναι τα φρέσκα φρούτα και τα λαχανικά. Τροφές που βοηθάνε τη διαύγεια του εγκεφάλου μας. Τα όσπρια είναι από τις πιο περιεκτικές τροφές σε σίδηρο και βιταμίνες. Σκοπεύω να ελατώσω στο ελάχιστο τις ζωικές τροφές και να συμπεριλάβω στο διαιτολόγιό μου άλλες πιο υγιεινές τροφές.

Εσύ μοιράζεσαι τις ίδιες ανησυχίες με εμένα; Τρως κρέας δίχως τύψεις;

Διαβάστε περισσότερα >> "Χορτοφαγία και σαρκοφαγία"

Συνέντευξη που παραχώρησα στις Greek Women Bloggers

Συνέντευξη που παραχώρησα στις Greek Women Bloggers

Πότε ξεκίνησες το blogging;
Ξεκίνησα να ασχολούμαι με το blogging εντατικά, το Φεβρουάριο του 2016 που έφτιαξα το πρώτο μου blog στο blogger.com με την επωνυμία webdevthis.blogspot.gr. Tο μετονόμασα το 2016 σε natassasblogtips.blogspot.gr όταν άρχισα να ασχολούμαι πιοεπαγγελματικά και τακτικά.

Έχω μεταφέρει όλες τις παλιές μουδημοσιεύσεις και σε λίγο καιρό το παλιό μου blog θα διαγραφεί. Πριν το2016 διατηρούσα μία ιστοσελίδα για θέματα σχετικά με το γάμο. Όμως μετον ερχομό της κόρης μου θεώρησα ότι θα ήταν πιο σχετικό με τα όσαέκανα ένα blog για όλη την οικογένεια.

Πες μας λίγα λόγια για σένα
Είμαι μία εργαζόμενη μητέρα ενός παιδιού 8 ετών. Εργάζομαι ωςπληροφορικός τα πρωινά. Το απόγευμα είναι αφιερωμένο στα μαθήματα τηςκόρης μου, στις δραστηριότητες εκτός σχολείου και στη συγγραφή τουblog μου. Κάπου ανάμεσα στα κενά προσπαθώ να διαβάζω βιβλία. Οιδραστηριότητες που ασχολούμαι είναι κυρίως το περπάτημα, ο χορός και ηγυμναστική.  Η κόρη μου είναι ο βασικός λόγος που με κρατάει σεεγρήγορση και μου δίνει δύναμη να συνεχίζω σε όλους τους τομείς παράτην πολύ κούραση και εξάντληση που έχω πολλές φορές. Χαίρομαι να μιλάωγια αυτήν, να γράφω και να την καθοδηγώ όσο μπορώ. Έχω μάθει, πιστεύω,πάρα πολλά από τότε που έγινα γονιός.

Με τι θέματα ασχολείσαι στο blog σου
Τα θέματα που ασχολούμαι στο blog μου αφορούν κυρίως τις γυναίκες, τις μητέρες, την οικογένεια. Θέλω να μοιραστώ την εμπειρία που έχω αποκτήσει από τη δουλειά μου και από την ιδιότητα του γονέα με τους αναγνώστες μου. Ξεκίνησα έτσι τη συλλογή πραγμάτων που έφτιαχνα και φτιάχνω για εμένα, ή έρευνες που κάνω για εμένα να τα δημοσιοποιώ από το blog μου. Είναι καλό να έχεις μία βοήθεια πριν ξεκινήσεις κάτι. Αυτό κάνω εγώ. Δίνω αυτή τη βοήθεια σε άλλους, ώστε να μη χρειάζεται να τα ερευνήσουν όλα από την αρχή.


Ποια είναι η καλύτερη και η χειρότερη συμβουλή που σου έχει δώσει
κάποιος για το blogging;
Κανείς δε μου έχει δώσει κάποια συμβουλή για το blogging. Έπεσα κατευθείαν στα βαθιά. Διάβαζα όμως και διαβάζω τα blogs άλλων και εκεί βρίσκω λύσεις σε κάποια προβλήματα που με απασχολούν κατά καιρούς.


Τι δε σου αρέσει στο blogging;
Δε μου αρέσει στο blogging ότι δεν έχω το χρόνο που θα ήθελα να έχω. Εργάζομαι για το blog μου ώρες ακατάλληλες συνήθως. Βέβαια διαβάζοντας άλλων blog ανακαλύπτω ότι και οι άλλες συγγραφείς κάπως έτσι λειτουργούν και αυτό με ανακουφίζει λίγο.


Τι έχεις κερδίσει από το blogging;
Ήθελα να εκφραστώ με κάποιο τρόπο, να βγάλω μερικά πράγματα έξω. Το κατάφερα μέσα από το blog μου. Είχα φτάσει σε αυτό το σημείο που δεν ήθελα να κρατάω αυτά τα πράγματα μέσα μου. Μερικοί που θα διαβάσουν το blog μου θα δουν ότι έχει πολλά θέματα για τα παιδιά. Ναι ακόμα κι
αυτό είχα την ανάγκη να το βγάλω έξω, να το μοιραστώ. Πάλι καλά που υπάρχει το blogging.


Τι είναι αυτό που χρειάζεται κάθε γυναίκα blogger κατά τη γνώμη σου;
Κάθε γυναίκα blogger χρειάζεται χρόνο ελεύθερο από τις δουλειές και τις οικογενειακές υποχρεώσεις. Φαντασία διαθέτουμε. Υλικό έχουμε.

Πώς οργανώνεις τη δουλειά σου γύρω από το blogging;
Η οργάνωση γύρω από το blogging γίνεται με προγράμματα και ημερολόγια που τηρώ ανελλιπώς. Βγαίνω κάποιες φορές εκτός προγράμματος, αλλά όχι συχνά. Πρέπει να ακολουθείται ρουτίνα κανονικής εργασίας για να έχουμε τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα.

Διαβάστε περισσότερα >> "Συνέντευξη που παραχώρησα στις Greek Women Bloggers"

Καθαρίζουμε τα δάση όλοι μαζί Let's do it Greece

Φέτος αποφάσισα να βρω μία εθελοντική δράση για να ασχοληθώ ώστε να προσφέρω στον τόπο μου. Έψαξα αρκετά να βρω πού χρειάζονται εθελοντές να βοηθήσουν σε κάποιο έργο. Βρήκα την ομάδα Ρίζες που μας ενώνουν.

Εδώ σας παραθέτω ποιοι είναι και το μήνυμά τους για τη δράση του Let's do it Greece:

"Σε μια εποχή που ο πλανήτης εκπέμπει σήμα κινδύνου και το περιβάλλον μας έχει ανάγκη περισσότερο από ποτέ, η γενιά μας είναι εδώ για να δράσει αποφασιστικά.

O Νίκος Κιούσης, εθελοντής και εμπνευστής της πανελλαδικής εθελοντικής εκστρατείας Let’s do it Greece, έβαλε στόχο να ταξιδέψει εθελοντικά σε όλη την Ελλάδα διαδίδοντας την ανάγκη να ενωθούμε σαν μια γροθιά για την προστασία του περιβάλλοντος. Το όνειρο αυτό το μοιράστηκε με όλη την Ομάδα του Let’s do it Greece και ήρθε η στιγμή να το μοιραστούμε με όλη την εθελοντική μας οικογένεια!

Με κεντρικό σύνθημα ''Ρίζες που μας Ενώνουν'', ξεκινάμε ένα μεγάλο εθελοντικό ταξίδι σε όλη τη χώρα με στόχο να ανακαλύψουμε και να ενώσουμε τους ανθρώπους που μοιραζόμαστε τα ίδια όνειρα δημιουργώντας την Εθνική Ελλάδος για το περιβάλλον.

Σε κάθε νομό θα οργανώνουμε δράσεις και συναντήσεις και θα φυτεύουμε όλοι μαζί μία ελιά, συμβολίζοντας όλα όσα μας ενώνουν και μας δίνουν δύναμη να προσπαθούμε καθημερινά για έναν καλύτερο κόσμο. Θα μας φιλοξενούν υπέροχοι εθελοντές, θα ταξιδεύουμε μαζί και θα μοιραζόμαστε παρέα την κάθε μέρα αυτής της μεγάλης προσπάθειας.

Η διαδρομή θα ξεκινήσει στις 31 Οκτωβρίου από το Καλλιμάρμαρο Στάδιο και θα ολοκληρωθεί λίγους μήνες μετά στην Αρχαία Ολυμπία.

Σημαντικός σταθμός θα είναι η κεντρική συνάντηση εθελοντών στην Αθήνα στοχεύοντας στο να ενώσουμε τις δυνάμεις μας στη Μεγαλύτερη Ταυτόχρονη Εθελοντική Δράση που έχει γίνει ποτέ στη χώρα μας, το Let’s do it Greece 2020 στις 10 Μαΐου.

Μπορείτε κι εσείς να γίνετε κρίκος όλης αυτής της μεγάλης προσπάθειας. Παρακολουθήστε τη διαδρομή και βρείτε την ομάδα του Let’s do it Greece στον κοντινότερο σε εσάς σταθμό."

Έτσι κι εγώ στις 10 Μαΐου του 2020 θα παραστώ να καθαρίσω το δάσος ή να φυτέψω δεντράκια ή να τα ποτίσω. Είναι μία πάρα πολύ λίγη, αλλά συμβολική κίνηση ότι δε θα μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια σε ότι μας πονάει. Θέλουμε έναν πλανήτη πιο καθαρό από τα απορρίμματα που δεν καταστρέφονται για χρόνια. Γι αυτό όλοι μαζί να κάνουμε ανακύκλωση, και όλοι μαζί να καθαρίσουμε τις παραλίες, τα δάση και τους εξωτερικούς μας χώρους. Για εμάς το κάνουμε αυτό, και για τα παιδιά μας. Βλέπουμε τι γίνεται με την κλιματική αλλαγή. Ο Αμαζόνιος, η Αυστραλία το ένιωσαν στο πετσί τους. Όλοι μαζί λοιπόν ραντεβού στις 10 Μαΐου του 2020.

Σε έπεισα να ρθεις;

Διαβάστε περισσότερα >> "Καθαρίζουμε τα δάση όλοι μαζί Let's do it Greece"

Travel in litterature το δώρο μου

Έκανε ένα διαγωνισμό η φίλη blogger Μαρία Πλατάκη και κέρδισα κι εγώ ένα συμβολικό δωράκι. Μου ήρθε με το ταχυδρομείο και την ευχαριστώ πολύ και το γιο της Χρήστο που το έφτιαξε. Το δωράκι μου το βλέπετε παρακάτω.

Είναι ένα πολύ όμορφο και ταξιδιάρικο καραβάκι στη θάλασσα. Έχει και ένα κείμενο από λογοτεχνικό βιβλίο υποθέτω.

Εύχομαι Μαρία να κάνεις κι άλλους διαγωνισμούς και να μοιράζεις δώρα και χαμόγελα.

Διαβάστε περισσότερα >> "Travel in litterature το δώρο μου"

Λίγη βροχή για την πολύπαθη Αυστραλία

Διαβάζω αυτό τον καιρό για την Αυστραλία και τις φωτιές που έχουν κατακάψει την ήπειρο. Λένε για αριθμούς όπως πάνω από 1 δισεκατομύριο ζώα έχουν καεί. Από τα κοάλα, μόνο, χάθηκε το 30 τοις εκατό, τα υπολογίζουν περίπου στις 8.000 νεκρά ζώα. Μερικά είδη που απειλούνταν με εξαφάνιση, έχουν πλέον εξαφανιστεί, και μερικά απειλούμενα είναι πλέον ακόμα πιο κοντά στην εξαφάνιση. Η ξηρασία είναι ακόμα ένα μεγάλο πρόβλημα που έχει προξενηθεί από την άνοδο της θερμοκρασίας. Έτσι θα σκοτώσουν γύρω στις 10.000 καμήλες επειδή πίνουν πολύ νερό και το στερούνται άλλα ζώα. Στις φωτιές της Αυστραλίας κάηκαν μέχρι στιγμής 10 εκατομύρια εκτάρια γης, ενώ στην καταστροφή του Αμαζονίου είχαν καεί γύρω στα 2,5 εκατομύρια εκτάρια γης. Το περιβάλλον δύσκολα θα ανακάμψει μετά από αυτές τις πυρκαγιές.

Η κατάσταση είναι τραγική τα ζώα δε φταίνε πουθενά και μερικά από αυτά δεν είχαν ζήσει ποτέ πυρκαγιές. Δεν ήξεραν τι να κάνουν, ή δεν ήταν αρκετά γρήγορα για να ξεφύγουν τις φλόγες. Μαζί με αυτά θατατόνονται και ζώα που μόνο τους έγκλημα είναι να επιβιώνουν σε αυτές τις συνθήκες και είναι οι γλυκύτατες καμήλες.

Διαβάζοντας λοιπόν όλα αυτά και βλέποντας βίντεο και φωτογραφίες με τα καμμένα ζώα αναρωτήθηκα πού θα φτάσει αυτό. Μέχρι πού θα φτάσουμε τον πλανήτη μας ώστε να κάνουμε τη ζωή μας κόλαση; Με πήρε το παράπονο και άρχισα να προσεύχομαι να ρίξει λίγο βροχή στην πολύπαθη ήπειρο. Με τις προσευχές όμως δε λύνονται αυτά τα προβλήματα. Πρέπει να κουνήσουμε και τα χέρια μας.

Αναζήτησα ένα λογαριασμό, έναν οργανισμό να δώσω κι εγώ κάτι για να καταπολεμηθούν τα προβλήματα από τις πυρκαγιές και μετά από αυτές. Δε βρήκα ούτε έναν από Ελλάδα. Έμαθα όμως ότι στα Ανώγεια Κρήτης έκαναν ομαδική προσευχή για να βρέξει στην Αυστραλία. Ο δημοσιογράφος το γραψε περιπεχτικά σχεδόν, αλλά αυτή ήταν η μόνη ομαδική δουλειά που είδα να γίνεται για αυτούς τους ανθρώπους και το οικοσύστημά τους που είναι και δικό μας οικοσύστημα.

Ένας από τους στόχους μου για το 2020 είναι να προσφέρω εθελοντικά το παρόν μου σε κάποια οργάνωση. Η απόφασή μου είναι να βρω μία οργάνωση να βοηθάω για το περιβάλλον. Υπάρχει μία οργάνωση η Let's do it Greece που κάνονίζει ομαδικούς καθαρισμούς των δασών, παραλιών και όπου υπάρχει περιβαλλοντολογικό πρόβλημα. Ξεκίνησα με το να ακολουθήσω αυτή την ομάδα και ελπίζω να υπάρξουν κι άλλες ενέργειες από την πολιτεία ή τον κόσμο για να κάνουμε κάτι επιτέλους για τον πλανήτη μας.

Εύχομαι το 2020 να ευαισθητοποιηθούν κι άλλοι όπως εγώ. Να σηκωθούμε από τους καναπέδες και να αφήσουμε τα κλάματα. Η Γη μας χρειάζεται όλους και για πάντα. Να καθαρίζουμε όχι μόνο το σπίτι μας αλλά και γύρω από το σπίτι μας, και τη γειτονιά ή το διπλανό μας δάσος. Να μάθουμε στα παιδιά μας να μην ρυπαίνουν με σκουπίδια τον πλανήτη. Να ανακυκλώνουμε όσα περισσότερα απορρίμματα μπορούμε. Να βοηθάμε με τροφή και νερό τα ζωάκια της γειτονιάς μας. Ειδικά τους μήνες που κάνει πολύ κρύο, ή πολύ ζέστη. Η Αυστραλία φωνάζει βοήθεια, πιο πριν από αυτήν ο Αμαζόνιος ζητούσε βοήθεια. Χρέος είναι να ακούσουμε.

Εδώ θα βρεις το μήνυμα της Greta Thunberg για την Αυστραλία και τις φωτιές.

Διαβάστε περισσότερα >> "Λίγη βροχή για την πολύπαθη Αυστραλία"

Στόχοι για το 2019 απολογισμός

Οι στόχοι μου για το 2019 ήταν ιδιαίτερα υψηλοί. Ήθελα να πιέσω τον εαυτό μου να κάνει τη διαφορά για το έτος το περσινό. Σε αρκετούς δεν πέτυχα ούτε τη βάση που είναι το 5 με απόλυτη επιτυχία το 10. Προσπάθησα αρκετά, αλλά αυτή η προσπάθεια δεν ήταν αρκετή για να με κάνει να φτάσω και να ξεπεράσω τους στόχους μου.

Μόνο ένας στόχος μου επιτεύχθηκε πλήρως και αυτός ήταν το Ταξίδι Αναψυχής που είχα σχεδιάσει. Αν και αυτός ο στόχος στην αρχή φάνηκε ότι δε θα πραγματοποιούνταν, καθώς δεν έβρισκα την ανάλογη διαθέσιμη παρέα που θα μπορούσα να πάω. Δηλαδή, που θα συνέπιπταν οι αντίστοιχες ημέρες άδειας της με τις δικές μου για να πάμε μαζί διακοπές.

Όσον αφορά την κόρη μου δε βρήκα το Χρόνο που θα ήθελα να έχω για να κάνουμε μαζί δραστηριότητες, να παίξουμε, να διαβάσουμε βιβλία, να κάνουμε βόλτες κτλ. Ως προς τη Διαπαιδαγώγηση της κόρης μου είναι αλήθεια ότι στο τέλος της περσινής σχολικής χρονιάς δεν κάναμε τις επαναλήψεις που έπρεπε, δεν αποστήθισε όλη την προπαίδεια και είχαμε κενά στη Γλώσσα και τα Μαθηματικά. Οπότε φέτος που η χρονιά ήταν πιο απαιτητική τα βρήκαμε λίγο σκούρα και τρέχουμε από την αρχή της σχολικής μας χρονιά να προλάβουμε τα χειρότερα.

Είχα βάλει στόχο το 2019 να χάσω επιτέλους αυτά τα 8 κιλά που έχω πάρει τα 3-4 τελευταία χρόνια. Δεν έκανα τη Δίαιτα που έπρεπε και δεν έδειξα αυτοσυγκράτηση στο θέμα αυτό. Η Γυμναστική που έκανα είναι σχεδόν μηδενική. Αυτό οφείλεται στο ότι ακόμα και στην εργασία μου που βρίσκεται κοντά στην οικεία μου πήγαινα με το αυτοκίνητο τις περισσότερες φορές.

Για τον Προσωπικό μου χρόνο και την Εύρεση του έτερον ήμιση έκανα κάποιες κινήσεις αλλά δεν έφτασα στα επιθυμητά για μένα αποτελέσματα. Στην Αποταμίευση όμως ήμουν καλή αν και είχα πολλά έξοδα καθώς αγόρασα κάποια πάγια έπιπλα και συσκευές για το σπίτι απαραίτητες.

Στους στόχους μου για την Εργασία δεν έκανα όλες τις κινήσεις που έπρεπε για να τους πετύχω. Αν και είμαι σε πολύ καλύτερο στάδιο από προηγούμενες χρονιές. Στη Διασκέδαση πέτυχα το στόχο μου να πάω ένα ταξίδι αναψυχής στο έτος. Βρήκα και την παρέα και τα λοιπά στοιχεία που θα με βοηθούσαν να πάω. Διάβασα 2 βιβλία οπότε πέτυχα το στόχο μου να βρω ένα Χόμπυ. Τέλος, όσο αφορά την Πνευματική μου καλλιέργεια, δεν έμεινα ευχαριστημένη από τις επιδόσεις μου. Θα μπορούσα να κάνω κάτι παραπάνω πιστεύω αν το είχα βάλει σε πιο εντατικούς ρυθμούς να το κάνω.

Διαβάστε περισσότερα >> "Στόχοι για το 2019 απολογισμός"

Ο Άγιος Βασίλης έρχεται

Όταν ήμουν μικρή άκουγα τις ιστορίες του Άη Βασίλη. Ήταν λέει ένας μοναχός με μαύρα ρούχα. Ο Μέγας Βασίλειος όπως είναι αλλιώς γνωστός. Αδύνατος και με μαύρα γένια στο παρουσιαστικό. Έγινε γνωστός από τη βασιλόπιτα που είχε βάλει μέσα τα κοσμήματα για να τα δώσει ξανά πίσω στον κόσμο του Βυζαντίου.  Η κόρη μου έχει μεγαλώσει με έναν άλλο Άγιο Βασίλη. Έναν παχουλό παππούλη με κόκκινα ρούχα και άσπρα μαλλιά. Ο άγιος αυτός επισκέπτεται τη νύχτα παραμονή Πρωτοχρονιάς (για εμάς στην Ελλάδα) όλα τα παιδάκια και τους μοιράζει δώρα. Τα παιδάκια του αφήνουν μπισκοτάκια και γάλα και ο Άη Βασίλης τα τρώει και πίνει το γάλα. Τα παιδιά γράφουν ένα γράμμα για το τι δώρο θέλουν από τον Άγιο κι εκείνος κάποιες φορές απαντάει και φυσικά αφήνει το δωράκι κάτω από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο.

Έτσι και φέτος τα μπισκοτάκια και το γάλα θα περιμένουν τον Άη Βασίλη. Αυτός με τη σειρά του θα διαβάσει το γράμμα, θα ετοιμάσει το δώρο και θα το φέρει μαζί με τις ευχές του. Η κόρη μου έχει απορία πώς πάει σε όλο τον πλανήτη τόσο γρήγορα ο Άη Βασίλης.  Εγώ της εξηγώ ότι ο άγιος Βασίλης είναι ένα πνεύμα και είναι παντού ταυτόχρονα, όπως πνεύμα είναι και ο Θεός.

Ακόμα, πάντως, περιμένει το δωράκι της και δεν ξέρω πόσο θα διαρκέσει αυτό το όμορφο παραμύθι. Ελπίζω να της μείνουν ευχάριστες παιδικές αναμνήσεις από αυτό το "θαύμα".

Διαβάστε περισσότερα >> "Ο Άγιος Βασίλης έρχεται"

Χριστούγεννα η αληθινή γιορτή

Έρχονται τα Χριστούγεννα σε έναν μήνα, και πάλι θα αρχίσουμε τις ετοιμασίες για να υποδεχτούμε τη μεγάλη αυτή γιορτή της Χριστιανοσύνης. Θα αγοράσουμε στολίδια και Χριστουγεννιάτικα δέντρα. Θα στολίσουμε τα σπίτια με κεντήματα και τραπεζομάντιλα γιορτινά.  Θα φέρουμε από το υπόγειο τα περσινά μας. Θα αγοράσουμε καινούργια ρούχα γιορτινά. Θα ψωνίσουμε δώρα για να ανταλλάξουμε με τους αγαπημένους μας. Θα φτιάξουμε γλυκά και φαγητά για όλη την οικογένεια. Γενικά θα ξοδέψουμε πολύ χρήμα για να χαρούμε αυτή τη γιορτή.

Όμως μήπως χάνουμε κάτι σε όλο αυτό το γλέντι που δημιουργούμε; Χάνουμε την αληθινή αξία της γιορτής. Η αληθινή αξία είναι να προσευχηθούμε για ένα καλύτερο αύριο για τα παιδιά μας. Να  κάνουμε ίσως κάποιους άλλους που ήταν λιγότερο τυχεροί από εμάς να νιώσουν κι αυτοί όμορφα αυτές τις μέρες. Ασχολούμαστε με τα υλικά αγαθά και πώς θα περάσουμε “καλά” και αφήνουμε πίσω μας αυτό το παιδί που γεννήθηκε και ενσαρκώθηκε σε αυτό τον κόσμο, και ήρθε να μας διδάξει την απλότητα και την προσευχή.

Είναι πολύ όμορφο το παιδί μας να βλέπει έναν όμορφο κόσμο γύρω του και παιχνίδια και χρώματα. Όμως είναι καλό να του μαθαίνουμε και για τα δώρα της ψυχής. Να μάθει να είναι χαρούμενο και ευτυχισμένο με λίγα όμως πολύ σημαντικά πράγματα. Καλό είναι να κρατήσουμε νηστεία για λίγες έστω ημέρες. Να εξομολογηθούμε και να κοινωνήσουμε. Να νιώσουμε όλο το μεγαλείο αυτής της γιορτής βαθιά μέσα στην καρδιά μας.

Μην νομίζετε, τα λέω όλα αυτά για να τα διαβάσω κι εγώ. Η αλήθεια είναι ότι παρασύρομαι κι εγώ από τα χρώματα και τα υλικά που φιγουράρουν στις βιτρίνες όλο τον καιρό της αναμονής των Χριστουγέννων. Φέτος είπα να κοιτάξω λίγο και τον εαυτό μου. Όχι τον εγωισμό μου, αλλά την ψυχή μου. Να πω άλλη μία φορά την Χριστουγεννιάτικη ιστορία στο παιδί μου για να γνωρίσει τον Άνθρωπο αυτό που έχει αλλάξει την ιστορία της πνευματικής μας ζωής.

Θα τα καταφέρω; Πιστεύω πώς ναι.

Θα τα καταφέρεις;

Διαβάστε περισσότερα >> "Χριστούγεννα η αληθινή γιορτή"

Ξεκινάω δίαιτα

Πόσες φορές πες μου δεν έχεις ακούσει αυτή τη φράση: Ξεκινάω δίαιτα. Μη σου πω και κάθε μέρα εδώ και δύο χρόνια που προσπαθώ να χάσω 8 κιλά. Τη λέω εγώ, τη λένε οι φίλες μου, τη λένε οι φίλοι μου. Έχουμε μπει σε ένα τρυπάκι που τρώμε τον άπαχο και μετά θυμόμαστε ότι ναι αύριο αρχίζω δίαιτα.

Βέβαια σε αυτό φταίνε οι πάντες γύρω μας. Η τηλεόραση με τις δεκάδες εκπομπές μαγειρικής. Οι διαφημίσεις με τα τόσα παχυντικά προϊόντα που μπορείς να αγοράσεις. Το youtube είναι γεμάτο βίντεο με συνταγές και πώς γίνονται. Είμαστε περικυκλωμένοι από μία αγορά που ενδιαφέρεται να αγοράσουμε και να καταναλώσουμε όσο το δυνατόν πιο πολλά.

Παρατηρώ τον εαυτό μου να παρακολουθεί αδιάκοπα βιντεάκια, να βλέπει τους γνωστούς μάγειρες με περιέργεια πώς θα φτιάξουν ότι φτιάχνουν, να ενδίδει να αγοράσει τα παχυντικά μπισκοτάκια. Κι έτσι περνάει ο καιρός, και τα κιλά αυξάνονται αντί να μειώνονται στη ζυγαριά. Και μετά έρχεται η απογοήτευση και ξυπνάει ο θυμός. Με θυμό λοιπόν δηλώνω: ξεκινάω δίαιτα. Έρχεται η επόμενη ημέρα, και η ιστορία επαναλαμβάνεται.

Έχω ασχοληθεί κατά καιρούς με αυτό το θέμα και το έχω φιλοσοφήσει. Μερικά άρθρα μου είναι τα εξής: Χάσε τα περιττά κιλά και καλυτέρευσε τη ζωή σου έχω ένα εκτυπώσιμο εδώ Πλάνο διατροφής για παιδιά και γονείς και εδώ μιλάω για το κυρίως πρόβλημα που είναι Το πρόβλημα της παχυσαρκίας. Μετά από πολλές προσπάθειες να χάσω κιλά και τις αποτυχίες μου έγραψα τα Δίαιτα και μύθοι για το χάσιμο βάρους και Δίαιτα - παλεύοντας με το θηρίο της πείνας , όπου περιγράφω το συναισθηματικό και υλικό μου κόσμο κατά τη διάρκεια της δίαιτας.

Θα εξομολογηθώ το εξής. Έβγαλα τον εαυτό μου φωτογραφία με σκοπό να έχω μία φωτογραφία με το Πριν και αργότερα να βγάλω τον αδύνατο εαυτό Μετά. Όμως αντί να χάσω κιλά έβαλα. Έτσι το Πριν μου είναι πιο αδύνατο από το Μετά. Είναι τραγελαφικό, όμως όταν μία γυναίκα εργάζεται τις περισσότερες ώρες, είναι αναπόφεκτο να τρώει ότι βρει στο λίγο χρόνο που της μένει.

Λοιπόν, σας αφήνω με μία ευχή. Ξεκινάω δίαιτα...

Ακολούθησέ με στο BLOGLOVIN'     Pinterest

Διαβάστε περισσότερα >> "Ξεκινάω δίαιτα"

Εργασία και χαρά

Είναι δύσκολο να βρεις μία εργασία και να σε ευχαριστεί απόλυτα. Η εργασία από τη φύση της είναι κουραστική και τυρρανική. Ξεκινάς να δουλεύεις με την προϋπόθεση ότι η δουλειά θα σου δώσει τα μέσα για να ζήσεις πιο άνετα τη ζωή σου. Είναι άμεσα συνδεδεμένη με την εξασφάλιση των πόρων για τα διάφορα υλικά έξοδά σου.

Προετοιμάζουμε τα παιδιά στο σχολείο για να μπουν σε αυτό το δίκτυο εργασίας που μας κυκλώνει στη μετέπειτα ζωή. Μπορεί να μην έχει καμία σχέση με τα πτυχία μας ή τα πτυχία που θα αποκτήσουν στο μέλλον τα παιδιά μας. Μπορεί να είναι ευκαιριακή και πρόσκαιρη. Διδάσκουμε τα παιδιά μας να είναι μελετηρά και να υπακούν το δάσκαλό τους κι ας φωνάζει. Όπως ίσως θα φωνάζει το μελλοντικό αφεντικό τους. Τα παιδιά χωρίς ιδιαίτερες αντιστάσεις προσαρμόζονται στις νέες συνθήκες, όπως καλούνται αργότερα να προσαρμοστούν σε περιβάλλοντα με στριμμένα αφεντικά.

Αν ήμαστε τυχεροί στην εργασιακή μας σταδιοδρομία θα βρούμε μία δουλειά στο αντικείμενο που μας αρέσει, που μας ενδιαφέρει. Εγώ συγκαταλέγομαι σε αυτή την τάξη, στους "τυχερούς". Η εργασία μου στην πληροφορική είναι συνεχώς αναβαθμιζόμενη και δε σε αφήνει να πλήξεις. Επίσης, ανοίγει το μυαλό και τους ορίζοντες. Στην περίπτωση όμως που δεν είσαι τυχερός και βρεις μία δουλειά που σε καταπιέζει; τι κάνεις;

Να πω την αλήθεια έχω περάσει από το στάδιο όπου η εργασία σε χτυπάει βαθιά στο στομάχι. Οι επιλογές είναι περιορισμένες, ειδικά σήμερα που οι δουλειές γενικά σπανίζουν. Κατά τη γνώμη μου, εάν πληρώνεσαι πάνω από πεντακόσια ευρώ το μήνα, καλό είναι να σχεδιάζεις την "έξοδό" σου από αυτή τη δουλειά, αλλά να κρατάς χαμηλούς τόνους. Δε χρειάζεται να απαντάς σε όλα στο αφεντικό σου. Κρατάς χαμηλό προφίλ ώστε να μη τον απασχολείς όλη την ώρα. Μόλις βρεις την επόμενη εργασία, τότε του λες όλα όσα θα ήθελες, με ευγενικό τρόπο πάντα, και δεν σου τα έδωσε. Αν αλλάξει και σου ζητήσει συγνώμη, πράγμα σπάνιο, μπορείς να συζητήσεις πώς θα βελτιώσεις την κατάσταση στη δική του δουλειά. Αν είναι αμετανόητος απλά του λες το τελικό αντίο.

Πιστεύω ότι το εργασία και χαρά είναι μία ουτοπία. Ωστόσο με τη δική μας παρέμβαση μπορεί να βελτιωθεί η κατάσταση σημαντικά. Έχω δώσει στο παρελθόν πολλές συμβουλές χειρισμού άσχημων καταστάσεων με υπαλλήλους και αφεντικά. Μετά από κάποιες αλλαγές άλλαξε η ζωή όλων προς το καλύτερο. Θα αναφέρω κάποια περιστάτικά σε επόμενα άρθρα.

Εσύ πώς τα πας με τη δουλειά σου;

Διαβάστε περισσότερα >> "Εργασία και χαρά"

Μία συνηθισμένη Φθινοπωρινή ημέρα

Από Σεπτέμβριο και μετά εμείς οι γονείς λέμε ότι επιστρέφουμε στην κανονικότητα. Στη συνηθισμένη ρουτίνα της καινούργιας σχολικής χρονιάς. Τα σχολεία ανοίγουν και δέχονται τους μαθητές που απρόθυμα πηγαίνουν. Οι δραστηριότητες προστίθεντε στο εβδομαδιαίο πρόγραμμα απαντώντας στο πάγιο ερώτημα του καλοκαιριού: που θα πάμε σήμερα μαμά; Έτσι, η απάντηση είναι έτοιμη και βγαίνει από τη δύσκολη θέση ο γονιός.

Το Καλοκαίρι φημίζεται για την ανεμελιά του και τη βαρεμάρα γονιών και μαθητών. Το Φθινόπωρο έρχεται να δώσει νόημα στη φράση "εργασία και χαρά". Μία φράση που οι γονείς με ευκολία λένε στα παιδάκια τους, που θα παιδευτούν άλλη μία χρονιά μαθαίνοντας και προσπαθώντας. Οι γονείς ξεχνάνε με ευκολία ότι για αυτούς η εργασία τους δεν είναι ρόδινη. Είναι αυτή που τους στερεί από την οικογένειά τους οχτώ και περισσότερες ώρες κάθε μέρα. Το "εργασία και χαρά" δεν είναι στην πραγματικότητα αυτό αυτό που έχουν στη δική τους εργασία. Και φυσικά τα παιδιά μας πηγαίνουν στο σχολείο για να να μάθουν, τελικά, να τους αρέσει η εργασία που θα τους τρώει οχτώ και περισσότερες ώρες από τη ζωή τους.

Οι εκδρομείς έχουν γυρίσει στην πλειοψηφία τους και οι βόλτες στο κέντρο της Θεσσαλονίκης και στο κέντρο της Καλαμαριάς πυκνώνουν. Βλέπουμε αρκετούς γνωστούς και γνώριμες φυσιογνωμίες. Άτομα που έχουμε να τα δούμε πολλές φορές από την αρχή του Καλοκαιριού. Άτομα που παίρνουν τα βουνά και τις θάλασσες και το μόνο που βλέπουμε είναι φωτογραφίες τους από τα διάφορα μέρη που επισκέπτονται. Επιτέλους, οι μοναχικές βόλτες των ημερών των διακοπών έχουν τελειώσει.

Έτσι θα κυλήσει ο καιρός, οι μήνες, τα χρόνια... Βλέπουμε να φεύγει ο αδυσώπητος χρόνος, να περνάνε οι μέρες και εμείς εκεί τρέχουμε για να πάμε άλλη μία ώρα λάτιν χορό. Να προλάβουμε το μάθημα. Τα παιδιά αγχωμένα μεταξύ σχολείου και δραστηριοτήτων παίρνουν μία γεύση από τη γρήγορη ζωή μας.

Κατά τη γνώμη μου χρειάζεται να δώσουμε περισσότερο χρώμα στην καθημερινότητά μας. Χρειάζεται να ξεφεύγουμε που και που από το πρόγραμμα. Πρέπει να σκύψουμε λίγο πάνω στα παιδιά μας και να τα αφουγκραστούμε. Να διασκεδάσουμε την κάθε μέρα. Φέτος εύχομαι να ξεφύγω από το κατεστημένο και να κάνω αυτή τη χρονιά να είναι ξεχωριστή για εμένα και την οικογένειά μου.

Εσύ δε θα το θελες αυτό;

Διαβάστε περισσότερα >> "Μία συνηθισμένη Φθινοπωρινή ημέρα"

Ένας χρόνος πέρασε για το natassasblogtips.blogspot.gr

Κάθε Φθινόπωρο κάνω μία αναδιοργάνωση του blog μου. Το natassasblogtips.blogspot.gr έχει κλείσει πλέον έναν χρόνο στην τωρινή του μορφή, καθώς το άνοιξα στις 6 Σεπτεμβρίου του 2018. Ωστόσο το περιεχόμενό του είναι τριών ετών και κάτι, καθώς έχω πάρει και ενημερώσει το περιεχόμενο του webdevthis.blogspot.gr. Του παλαιότερού μου blog,  η πρώτη μου δημοσίευση έγινε στις 18 Φεβρουαρίου του 2016. Από το 2016 λοιπόν σας ενημερώνω για διάφορα θέματα που με απασχολούν.

Το webdevthis άλλαξε όνομα καθώς δεν αφορούσε μόνο θέματα για το web και τους developers, αλλά όλες τις μαμάδες, τους μπαμπάδες και τα παιδιά. Από καθαρά τεχνικός ιστοχώρος που ξεκίνησε, άλλαξε θεματολογία που ήταν πιο κοντά στη μέση ελληνική οικογένεια. Έτσι μία μέρα του Σεπτέμβρη του 2018 γεννήθηκε το natassasblogtips. Αφορά τις διάφορες συμβουλές και tips που δίνω από την εμπειρία μου και τις χειροτεχνίες μου και της κόρης μου.

Έχω αρκετή επισκεψιμότητα αν και τα δικά μου νοητά όρια δεν τα έχω "πιάσει" ακόμα. Υπάρχουν άνθρωποι που ενδιαφέρονται, και έχω γνωρίσει αρκετούς μέσα από τα σχόλιά τους κάτω από τα άρθρα. Διαβάζω επίσης τις σελίδες άλλων blogger περισσότερο φέτος από ότι τις προηγούμενες χρονιές. Έτσι μαθαίνω καλύτερα και τι απασχολεί περισσότερο τους αναγνώστες μου.

Θέλω να συνεχίσω να αρθρογραφώ και ελπίζω η διαδικτυακή μου παρέα να μεγαλώσει. Έχω αρκετές ιδέες που θα προσπαθήσω να υλοποιήσω για τον επόμενο χρόνο και ελπίζω να μου βγουν.

Χρόνια πολλά μπλογκάκι μου, φίλοι μου τα λέμε...

Διαβάστε περισσότερα >> "Ένας χρόνος πέρασε για το natassasblogtips.blogspot.gr"

Πρώτες μέρες στο καινούργιο σχολείο

Έφτασε πάλι το Φθινόπωρο του 2017 και όλα τα παιδάκια ξεκίνησαν το σχολείο ή τον παιδικό. Ξεκινήσαμε στο Δημοτικό, σε ένα νέο περιβάλλον με πολλά παιδιά διαφόρων ηλικιών. Τώρα η κόρη μου είναι πρωτάκι σε ένα μέρος με πολλά παιδιά και τα περισσότερα μεγαλύτερά της.

Αγοράσαμε καινούργια τσάντα και τσαντάκι φαγητού. Μας έδωσαν και την περίφημη λίστα και την ίδια μέρα που μας την έδωσαν πήγαμε και αγοράσαμε όλα τα τετράδια και σχολικά που χρειάζονται για να μπορεί να είναι έτοιμη την επόμενη ημέρα.

Την είχα γράψει στο ολοήμερο, αλλά τελικά θα την πάω μόνο μέχρι τις 13:15, γιατί θα κουράζεται πολύ χωρίς μεσημεριανό ύπνο στο σχολείο. Μετά στα δημόσια σχολεία έχουν τις τουαλέτες που είναι στο τούρκικο στυλ και φοβήθηκα μην τις βρίσκει δύσκολες να πηγαίνει εκεί κάθε μέρα. Αν και ο βασικός λόγος που δεν την έστειλα ολοήμερο είναι ότι έχουμε αρκετές εξωσχολικές δραστηριότητες ήδη και ήθελα να πηγαίνει σπίτι να ξεκουράζεται αρκετά ώστε όταν γυρίζω να κάνουμε τα μαθήματα που έχει για το σπίτι. Ύστερα θα πηγαίνουμε σε κάποια δραστηριότητα για να ξεδίνει και την επόμενη ημέρα στο σχολείο να έχει την ενέργεια που χρειάζεται.

Έγινε η πρώτη συνέλευση των γονέων, αλλά η ώρα που την έκαναν είναι απαγορευτική για τους περισσότερους γονείς που εργάζονται. Είναι 13:15 με 14:00. Ποια μαμά εργαζόμενη μπορεί αυτή την ώρα. Πήρα τηλέφωνο στο σχολείο και τους το είπα και εκείνοι με παρέπεμψαν σε ένα προεδρικό διάταγμα που λέει ότι για συναντήσεις είναι αυτή η ώρα. Εν τω μεταξύ, σε άλλα σχολεία κάνουν συναντήσεις και τα απογεύματα. Δεν πηγαίνω το παιδί μου στο σχολείο γιατί είναι σε ώρα που εργάζομαι, δεν το παίρνω από το σχολείο γιατί και τότε εργάζομαι, ε δε μπορώ να δω ούτε τη δασκάλα μια φορά το μήνα να μαθαίνω πώς πάει η πρόοδος του παιδιού μου; Απαράδεκτο.

Πάλι καλά η κόρη μου αγαπάει ήδη το σχολείο και πηγαίνει με χαρά κάθε μέρα. Με λίγα κλάματα αρχίσαμε να κάνουμε και τις εργασίες του σπιτιού. Βέβαια γρήγορα άρχισε μόνη της να τις κάνει και να αισθάνεται καλύτερα. Προσπαθώ να την πείσω ότι οι εργασίες είναι μία απασχόληση που μπορεί να είναι και διασκεδαστική καθώς θα μαθαίνει πράγματα. Πιστεύω ότι είμαστε σε καλό δρόμο.

Διαβάστε περισσότερα >> "Πρώτες μέρες στο καινούργιο σχολείο"

Απολογισμός του Καλοκαιριού

Φέτος το καλοκαίρι δεν κάναμε πολλά μπάνια ή τουλάχιστον όσα θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει. Έτυχε, επίσης, να κλείσει το κολυμβητήριο που πήγαινε η κόρη μου, το Aqua forum. Τους έκανε η τράπεζα κατάσχεση το κτήριο. Ήταν ένα μεγάλο πλήγμα για εμάς, γιατί ήταν πολύ κοντά και είχε πολύ καλές τιμές για τη χρήση της πισίνας. Η κόρη μου εδώ έμαθε να κολυμπάει.

Στη θάλασσα πήγαμε περισσότερο στις διακοπές μας. Πήγαμε και δύο τρεις φορές με φίλους. Πιο πολύ κολυμπήσαμε φέτος σε πισίνες. Προτίμησα να πηγαίνουμε στο ξενοδοχείο Four Season. Πήγαμε και στο ξενοδοχείο Avalon, αλλά αν και πιο φτηνό, μαζεύει πολύ κόσμο και είναι δύσκολο να βρεις ξαπλώστρα. Στις διακοπές μας, πήγαμε σε πισίνα το Σαββατοκύριακο που ήμασταν στην Κρυοπηγή. Πήγαμε σε δύο ξενοδοχεία που μας είπαν ότι έχουν πισίνα στην περιοχή. Η αλήθεια είναι ότι φοβηθήκαμε ότι δε θα βρούμε ξαπλώστρα στη θάλασσα, γιατί είχε πραγματικά πολύ κόσμο εκεί, στο τέλος Ιουλίου.

Δε θα θελα κάτι να διορθώσω σε αυτά που κάναμε αν τα ξανακάναμε. Πιστεύω ότι φέτος το καλοκαίρι αυτή θα ήταν όπως και να έχει η πορεία μας. Απλά επειδή έκλεισε το κολυμβητήριο που πηγαίναμε και επειδή δεν πήγαμε στο καινούργιο που έχω βρει, δεν έκανε πολλά μπάνια η κόρη μου.

Ήθελα να πάω για περπάτημα στο κέντρο της πόλης αλλά προς μεγάλη μου έκπληξη έφτιαχναν σχεδόν όλο το κέντρο και ήταν σαν ένα απέραντο εργοτάξιο. Οπότε πάει και αυτό το χαρτί. Επίσης, δεν πήγαμε εκδρομές σε μέρη όπως τα Πλατανάκια ή το Φράγμα Θέρμης. Δεν έτυχε βασικά. Αν δουλεύεις το καλοκαίρι, δύσκολα μετά τη δουλειά να ξεκινήσεις για βόλτα.

Τέλος όμως, το καλοκαίρι, τώρα τα κεφάλια μέσα και βουρ για το σχολείο. Το πολύ πολύ να κάνουμε κανένα μπανάκι ακόμα πριν ξεκινήσουν τα σχολεία στην πισίνα. Έτσι πέρασε κάπως το δικό μας καλοκαιράκι.

Εσείς πώς τα περάσατε;

Διαβάστε περισσότερα >> "Απολογισμός του Καλοκαιριού"

Θυμωμένο καλοκαίρι

Τα λεγόμενά μου αφορούν το καλοκαίρι του 2018. Ένα πολύ θυμωμένο έτος που λύγισε εμάς τους Έλληνες και μας έκανε να αλλάξουμε συνήθειες. Ο καιρός άγριος και στεναχωρημένος κάνει από τη μία μεριά λιακάδα με ζέστη υπερβολική. Η λιακάδα, όμως, δε διαρκεί πολύ. Την ακολουθεί αέρας δυνατός, από την άλλη. Μετά βροχή που πέφτει με μανία λες και θέλει να ξεπλύνει όλες τις αμαρτίες του κόσμου. Η βροχή συνοδεύεται με αστραπές και βροντές που ακούγονται λες και πέφτουν δίπλα μας. Αυτό το σκηνικό επαναλαμβάνεται κάθε εβδομάδα.

Στη μέση του καλοκαιριού, τον Ιούλιο μήνα, κάποιος ή κάποιοι άναψε μία φωτιά από πρόθεση ή κατά λάθος. Ακόμα δεν ξέρουμε. Και πήρε φωτιά η Ανατολική Αττική. Και έτρεχε η φωτιά και έτρεχαν οι άνθρωποι να σωθούνε. Και φύσαγε με μανία ο αέρας, και έτρεχαν οι άνθρωποι προς τη θάλασσα. Και έβρεχε στα βόρεια, και έκλαιγαν τα παιδιά στα νότια της χώρας πιασμένα, αγκαλιασμένα με τους γονείς, με τις γιαγιάδες, με τους παππούδες. Και έκλαιγε όλη η Ελλάδα βλέποντας τις σκηνές φρίκης που εκτυλίχτηκαν στην πρωτεύουσα της χώρας. Όχι σε κάποιο μακρινό και δύσβατο μέρος της Ελλάδας ή του κόσμου, αλλά εκεί στην καρδιά του κράτους.

Αυτό το καλοκαίρι θα κάνει καιρό να ξεχαστεί. Ο θυμός και η θλίψη αυτής της άλλοτε πιο όμορφης εποχής... Πόσος πόνος, πόσος θυμός από τη φύση, από τους ανθρώπους...

Ποιος έφταιξε; Ποιος φταίει; Θα τον βρούμε; Θα τον κρεμάσουμε να ελαφρύνει ο πόνος μας;  Όπως έγινε με τον Ιούδα. Και θα ελαφρύνει ο πόνος; Θα σταματήσει η θλίψη; Θα γυρίσουν πίσω οι νεκροί;

Θα περάσει ο καιρός και θα φύγει το καλοκαίρι. Θα ρθει φθινόπωρο, χειμώνας και μετά πάλι η άνοιξη, το καλοκαίρι. Θα πρασινίσει πάλι ο τόπος, θα ξεχαστεί ο πόνος, θα σταματήσει η θλίψη. Και όμως κάτι θα μας θυμίζει ότι τίποτε πλέον δεν είναι το ίδιο όπως πριν. Η απουσία των ψυχών που χάθηκαν άδικα και τραγικά θα μας θυμίζει πώς κάποιο καλοκαίρι έσπασε κάτι μέσα μας και ξύπνησε το θυμό.

Διαβάστε περισσότερα >> "Θυμωμένο καλοκαίρι"

Καλοκαιρινό αεράκι

Καλοκαίρι και πάλι με ήλιο, δροσερό αεράκι και βαθυγάλανο ορίζοντα. Προσπαθώ να περιγράψω μία μέρα που πηγαίνω στην παραλία για μπάνιο. Να αποδώσω με λόγια την απερίγραπτη ομορφιά του τοπίου. Να προσδιορίσω την απέραντη αμεριμνησιά. Πώς να χωρέσω τόση απεραντοσύνη και χαλάρωση σε λέξεις και προτάσεις με όμορφες περιγραφές. Πώς να σας κάνω να αισθανθείτε ότι αισθάνθηκα.

Καλοκαιρινό μπανάκι με παγωμένο καπουτσίνο στην παραλία. Ένα απαλό αεράκι να φυσάει και το νερό δροσερό και αναζωογονητικό. Γέλια και φωνές μικρών παιδιών τριγύρω. Κόσμος πάει και έρχεται απασχολημένος με το πώς θα κάνει μία ακόμα βουτιά στο βαθύ γαλάζιο. Και πέρα μακριά εκεί που φτάνει το μάτι να διαγράφονται τα περιγράμματα από βουνά. Πάνω από τα βουνά κατάλευκα φιλικά σύννεφα σε διάφορα σχήματα να φαντάζουν απαλά και αμέριμνα.

Πόσο αναγεννητικές είναι αυτές οι στιγμές στη θάλασσα. Πόσο ανάγκη τις έχω για να μπορέσω να ανανεωθώ. Στιγμές, μερικές ώρες, ο χρόνος σταματάει. Τα προβλήματα εξαφανίζονται μαγικά. Το μάτι και η καρδιά ευφραίνονται, χορταίνουν με τη γαλήνη του τοπίου. Πάνω στην καυτή άμμο ξαπλωμένη γεμίζω μπαταρίες για την επόμενη μέρα. Τη δύσκολη ημέρα την αυριανή με τις σκοτούρες, τη ρουτίνα και τις υποχρεώσεις. Αλλά για την ώρα, έστω και για κάποια λεπτά, αποδρώ. Αρνούμαι να συμβιβαστώ και αναπολώ την ηρεμία. Την ηρεμία μέσα στο θόρυβο από χαρούμενες φωνές.

Παίρνω την τσάντα θαλάσσης και τρέχω για να ζήσω λίγο ακόμα από την ξεγνοιασιά.

Διαβάστε περισσότερα >> "Καλοκαιρινό αεράκι"

Καύσωνας στην πόλη

Τέλος Ιουνίου του 2017 και ήρθε ο καύσωνας να μας ταράξει με την αφόρητη ζέστη του. Τι κάνουμε; Μένουμε σπίτι και ξοδεύουμε μία μικρή περιουσία στο ρεύμα για το κλιματιστικό; Ή πεταγόμαστε στην κοντινότερη παραλία και κάνουμε ένα δροσιστικό μπανάκι; Το μπάνιο θα μας κοστίσει παραπάνω, αλλά κάνουμε πολύ καλύτερο στον εαυτό μας.  Ανάλογα με την όρεξη που έχουμε και τα χρήματα που διαθέτουμε επιλέγουμε το πώς θα περάσουμε αυτές τις ημέρες της αφόρητης ζέστης.

Προσοχή, αυτές τις ημέρες, για όσους είναι ή έχουν ηλικιωμένους. Οι ηλικιωμένοι καλύτερα να μη βγαίνουν εκτός σπιτιού και να πίνουν πολλά υγρά αυτές τις ημέρες. Αν δεν έχουν κλιματισμό στο σπίτι καλό θα ήταν να επισκεφτούν κάποια κοντινή τράπεζα ή δημόσια υπηρεσία και να παραμείνουν εκεί για όσο μεγαλύτερο διάστημα μπορούν.

Τα παιδιά είναι μια άλλη κατηγορία ευαίσθητων πολιτών που χρειάζονται να τα προσέχουμε ειδικά αυτή την εποχή. Τους δίνουμε να πίνουν υγρά, τους φοράμε λεπτά βαμβακερά ρούχα στο σπίτι, και καπέλα και γυαλιά στην παραλία. Αν είναι στην παραλία απαραίτητο είναι το αντηλιακό, εγώ προτιμώ το 50+ δείκτη. Στη θάλασσα, αν είναι μικρά, τους βάζουμε μπρατσάκια ή σωσίβιο. Εμένα η κόρη μου ξέρει να κολυμπάει, αλλά είναι έξι οπότε της βάζω και μπρατσάκια για σιγουριά. Φυσικά για κανέναν λόγο δεν αφήνουμε μέσα στο αυτοκίνητο παιδί ή κατοικίδιο ούτε για δέκα λεπτά. Το αυτοκίνητο κλειστό τείνει να αποκτήσει θερμοκρασίες που μπορούν να αναισθητοποιήσουν και στη συνέχεια να σκοτώσουν.

Τελευταία άφησα τα ζωάκια γύρω μας που κι αυτά υποφέρουν. Καλό είναι να αφήσουμε κάπου έξω από την πόρτα μας λίγο νεράκι για να ανακουφιστούν τα δοκιμασμένα από τον καιρό ζωάκια. Λίγο νερό μπορεί να τους σώσει τη ζωή.

Διαβάστε περισσότερα >> "Καύσωνας στην πόλη"

Πώς φτάνω στην πνευματική ανάταση

Ο άνθρωπος έχει βρει τρόπους να γεμίζει τα κενά του υλικού του κόσμου με σχετική ευκολία. Κυνηγάει το χρήμα, και όταν αποκτήσει πολύ, κυνηγάει τη δόξα και τη χλιδή. Ζούμε σε έναν κόσμο που μας κυβερνάει ο καταναλωτισμός και η υλική ματαιοδοξία. Έτσι μετά την αναζήτηση των υλικών αγαθών ανακαλύπτουμε ότι νιώθουμε μέσα μας κενοί.

Η θεωρία του πνευματισμού είναι ότι εμείς οι άνθρωποι είμαστε σαν τις μπαταρίες. Έχουμε ενέργεια και την καταναλώνουμε στους γύρω μας, και στο χώρο, για να επιτύχουμε. Όμως σύντομα θα αδειάσουμε αν δεν έχουμε από κάπου φόρτιση.  Η φόρτιση - φώτιση μπορεί να έρθει από κάποιο σοφό, έναν άνθρωπο του πνεύματος, από μία δική μας εσωτερική αναζήτηση για το πνευματικό. Ένας φίλος μπορεί να μας δώσει μικρές δόσεις φόρτισης για να αντέξουμε να προχωρήσουμε.

Είναι στιγμές που είμαι χαμένη στην καθημερινότητα, στη σκλαβιά της εργασίας και του καταναλωτισμού, όπου στόχος είναι η εξασφάλιση του προς το ζειν, φτάνω σε χαμηλά επίπεδα πνευματικής ηρεμίας και με κυκλώνει η μελαγχολία. Εκεί ακριβώς ή το φιλοσοφώ μόνη μου στο λίγο χρόνο που μπορώ να απομονωθώ ή ψάχνω να συζητήσω το πρόβλημα ώστε να γεμίσω το πνευματικό μου κομμάτι. Με τη συζήτηση ή το διαλογισμό καθαρίζω από τις υλικές ανούσιες σκέψεις και εστιάζω πιο βαθιά.

Δεν πιστεύω ότι έχω επιτύχει εντελώς να φτάσω στο σημείο να θεωρούμαι πνευματικός άνθρωπος ή ότι κάποτε θα φτάσω. Επιδιώκω να ελαφρύνω το μυαλό μου περισσότερο από προβλήματα και σκέψεις που δε μου προσφέρουν κάτι περισσότερο. Πιστεύω ότι πολλές και πολλοί από εσάς έχετε επίσης το μυαλό σας γεμάτο από σκέψεις, που μόνο πιο ομιχλώδες μπορούν να κάνουν το τοπίο. Η λύση είναι στην θεώρηση της ζωής μας από την αρχή. Να βάλουμε βασικές προτεραιότητες. Τι είναι πιο σημαντικό αν η μέρα που ζω είναι η τελευταία;

Τέτοιου είδους ερωτήσεις θα μας κάνουν να σκεφτούμε τι πραγματικά θέλουμε και να επικεντρωθούμε σε αυτό. Μία συζήτηση επίσης με έναν φίλο που κι αυτός "ψάχνεται" πνευματικά, είτε είναι πνευματικός θα ήταν χρήσιμη.

Δε θα επεκταθώ περισσότερο, γιατί τα μέρη αυτά που προσπαθώ να σας μεταφέρω είναι "πατημένα" από λίγους. Θα θελα όμως την άποψή σου.

Διαβάστε περισσότερα >> "Πώς φτάνω στην πνευματική ανάταση "

Πώς να διατηρώ καθαρό το μυαλό μου

Πολλές φορές αισθάνομαι μπερδεμένη, απογοητευμένη και θλιμμένη. Αισθάνομαι ότι τα προβλήματά μου με ακολουθούν όπου κι αν πάω, ότι κι αν κάνω. Είναι ένας ατέρμονος κύκλος που με ρουφάει στην καθημερινότητά μου. Φέτος αποφάσισα να δώσω ένα τέλος.

Για να γίνει όμως αυτό, για να δοθεί ένα τέλος, χρειάζεται να πιστέψω στον εαυτό μου και να εφαρμόσω τα παρακάτω. Πρέπει να μάθω όταν επιλύω ένα πρόβλημα να το αφήνω πίσω. Μετά να περνάω στην επίλυση ενός άλλου προβλήματος. Έστω κι αν η λύση δε με ικανοποιεί απόλυτα. Έστω κι αν είναι μία προσωρινή επίλυση. Χρειάζεται να δώσω χώρο και χρόνο για την επίλυση ενός άλλου προβλήματος, πιο νέου, για να καθαρίζει έτσι και το μυαλό. Να ξεκαθαρίζουν οι σκέψεις και να μην υπάρχουν κολλήματα.

Τα προβλήματα προκύπτουν για την εξέλιξη της ψυχής του ανθρώπου κι όχι για να ξαναπροβάλουμε τα επιλυμένα προβλήματα σαν να είναι άγνωστα προς εμάς. Τα προβλήματα μας φέρνουν στη φάση να ξεκαθαρίσουμε μέσα μας ποια είναι τα πραγματικά θέλω μας. Με όσα όπλα έχουμε στη διάθεσή μας τα πολεμάμε και καταλήγουμε κάπου. Καμιά φορά για να μπορέσουμε να επιτύχουμε την επίλυση ενός προβλήματος, χρειάζεται να παραδεχτούμε ότι χάσαμε. Και μόνο όταν το εννοούμε πραγματικά, όταν λέμε ότι χάσαμε φτάνουμε στο σημείο να κερδίσουμε. Να κερδίσουμε την απαλλαγή του νου μας από άχρηστη επιπλέον θλίψη και απογοήτευση.

Με το να ασχολούμαστε όλο με τα ίδια, προσπερνούμε τα καλά πράγματα που συμβαίνουν γύρω μας. Υπάρχουν πολλά αγαθά που μας χαρίζονται καθημερινά. Εμείς όμως, επειδή είμαστε κολλημένοι στο πώς θα λύσουμε ένα πρόβλημά μας τα αφήνουμε κι έτσι μας γεμίζουν αρνητικά συναισθήματα.

Το συμπέρασμα των παραπάνω είναι το εξής. Λύνω το πρόβλημα όσο το δυνατόν καλύτερα μπορώ και δεν ασχολούμαι μέχρι να ξαναχρειαστεί και αν ξαναχρειαστεί. Κινούμαι στην πορεία που έχω βάλει για την επιτυχία των στόχων μου και ασχολούμαι με τα νέα προβλήματα που θα προκύπτουν. Έτσι στο μυαλό μου θα υπάρχει πάντα χώρος για να απολαύσω το δρόμο της ζωής και τα καλά που μας δίνονται καθημερινά.

Συμφωνείς;

Διαβάστε περισσότερα >> "Πώς να διατηρώ καθαρό το μυαλό μου"