Όμορφο καλοκαιράκι ο αέρας θερμός να σε καλύπτει και οι αναμνήσεις πολλές. Διάσπαρτες από πάρτι, εξόδους με πολύ κέφι, συζητήσεις για όλα και για όλους. Μιλούσαμε για τις σχέσεις, για τους ανθρώπους, για την καθημερινότητα. Οι συζητήσεις στην παρέα ήταν ανάλαφρες, περιπαιχτικές, ζωηρές. Συζητούσαμε, διαφωνούσαμε, πειραζόμασταν και περνούσαμε καλά. Οι έξυπνοι διάλογοι έδιναν και έπαιρναν και λέγαμε για το μυστικισμό και τις προφητείες διάφορες εκδοχές και το τι άκουσε ή διάβασε ο καθένας. Περπατούσαμε χιλιόμετρα και αναλύαμε πολιτικά, θέματα σχέσεων και άλλα.
Είχαμε δίψα για ζωή. Όρεξη για να πάρουμε τον κόσμο όλο και να τον γυρίσουμε ανάποδα. Να φέρουμε τα πάνω κάτω. Πατούσαμε πόδι στη δουλειά και απαιτούσαμε καλύτερους όρους συνεργασίας. Φωνάζαμε στο δρόμο για τα δικαιώματά μας. Κουνούσαμε το δάχτυλο σε όποιον πήγαινε να μας την πει. Ερωτευόμασταν με γέλια δυνατά και κλάματα.
Πέρασαν τα χρόνια και οι ομιλίες λιγόστεψαν έως που στέρεψαν. Αμίλητη πλέον μπροστά από μία φωτεινή οθόνη αναρτώ φωτογραφίες γελαστές και έξυπνα γνωμικά άλλων. Αμίλητη, με χαμένη εκείνη τη σπίθα από το βλέμμα. Χαμένη εκείνη η νεανική ζωντάνια.
Ψάχνοντας να βρω την λιγοστή ανεμελιά που είχα, γιατί και τότε είχα προβλήματα. Αλλά τα προβλήματα έμοιαζαν μικρά και οι δυνάμεις μου υπερδυνάμεις. Είπα να μοιραστώ αυτές τις σκέψεις μου με εσάς, με εσένα αναγνώστη, αναγνώστρια. Και αν κι εσύ το έχεις ζήσει αυτό να κάνεις κάτι παραπάνω από εμένα. Να βρεις την πηγή της δύναμης και να ανακτήσεις κι όχι μόνο να θυμάσαι τη χαμένη ζωντάνια. Εγώ ακόμα προσπαθώ...
Είχαμε δίψα για ζωή. Όρεξη για να πάρουμε τον κόσμο όλο και να τον γυρίσουμε ανάποδα. Να φέρουμε τα πάνω κάτω. Πατούσαμε πόδι στη δουλειά και απαιτούσαμε καλύτερους όρους συνεργασίας. Φωνάζαμε στο δρόμο για τα δικαιώματά μας. Κουνούσαμε το δάχτυλο σε όποιον πήγαινε να μας την πει. Ερωτευόμασταν με γέλια δυνατά και κλάματα.
Πέρασαν τα χρόνια και οι ομιλίες λιγόστεψαν έως που στέρεψαν. Αμίλητη πλέον μπροστά από μία φωτεινή οθόνη αναρτώ φωτογραφίες γελαστές και έξυπνα γνωμικά άλλων. Αμίλητη, με χαμένη εκείνη τη σπίθα από το βλέμμα. Χαμένη εκείνη η νεανική ζωντάνια.
Ψάχνοντας να βρω την λιγοστή ανεμελιά που είχα, γιατί και τότε είχα προβλήματα. Αλλά τα προβλήματα έμοιαζαν μικρά και οι δυνάμεις μου υπερδυνάμεις. Είπα να μοιραστώ αυτές τις σκέψεις μου με εσάς, με εσένα αναγνώστη, αναγνώστρια. Και αν κι εσύ το έχεις ζήσει αυτό να κάνεις κάτι παραπάνω από εμένα. Να βρεις την πηγή της δύναμης και να ανακτήσεις κι όχι μόνο να θυμάσαι τη χαμένη ζωντάνια. Εγώ ακόμα προσπαθώ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Κάνε κι εσύ ένα σχόλιο και πες μου την άποψή σου